Stałaś wśród śmiechu i szyderstw wylewu, jak anioł smutku i archanioł gniewu.

12.Normalny dzień.

Anakin i trójka padawanów bezpiecznie wylądowali na Feluci. Przed punktem lądowania czekali już dwójka Mistrzów Jedi: Shaak Ti, i jakiś bardzo młody Jedi.

Drea, gdy go zobaczyła, pomyślała, że jest straszy od nich mniej więcej dwa lata. Ale nie, okazało się, że jest w wieku Skywalkera, czyli nie więcej niż dwadzieścia jeden lat.

Anakin i jego podopieczni podeszli do Mistrzów i skinęli głowami, na znak szacunku.  Jedi zostali już wcześniej poinformowani o tym, że Rada postanowiła przydzielić im uczniów. Dla młodego Jedi było to dość stresujące, tak samo jak dla Anakina, gdy przydzielili mu Ahsokę. Nic dziwnego, był to jego pierwszy padawan. Ale przynajmniej jego reakcja była o wiele spokojniejsza niż Wybrańca. Tak naprawdę w głębi duszy cieszył się, że będzie mentorem i będzie miał komu dawać dobry przykład, tylko na zewnątrz nie za bardzo potrafił to okazywać.

Anakin wymienił kilka zdań z mistrzami a potem wsiadł na statek i odleciał.

- Nazywam się Shaak Ti, a to jest Ian Ver.-powiedziała mistrzyni, po czym skierowała się do Drei:

- Ty musisz być Drea Bowel.

- Tak zgadza się.- Drea bez krępowania odpowiedziała. A potem Curtis rzucił swoje pytanie:

- A gdzie jest mistrzyni Secura?

- Jest w bazie, właśnie pracuje nad planem bitewnym.- odpowiedział młody Jedi.

- Widzę, że nie możesz się doczekać spotkania ze swoim mentorem.- uśmiechnęła się mistrzyni, po czym dodała:

- Więc chodźcie, oprowadzimy was trochę po stacji.

- Karie, nic nie mówisz, coś się stało?- zapytał Ian swoją nową padawankę, która trzymała się tyłów.

- Nie, mistrzu…Wszystko w porządku, tylko nie rozumiem po co jest  tutaj tylu Jedi.

-Hmm… Na początku tej misji nie było dobrze. Potrzebowaliśmy pomocy, więc Rada wysłała tutaj mistrzynię Securę.- odpowiedział.- Teraz blaszaki dostały w kość, a nasi zwiadowcy potwierdzili, że nie ma już zagrożenia. Tak naprawdę, to teraz tylko sprzątamy. A wy macie się powoli uczyć tego wszystkiego, jak wiesz, że doświadczenie nigdy za wiele.

- Tak , wiem.- uśmiechnęła się.

Cały czas młodzi padawani widzieli różnorodne bronie; czołgi a potem coraz więcej klonów, którzy czyścili broń, rozmawiali, czy uzupełniali raporty.

Drea  i Curtis zachowywali się swobodnie, ale Karie była zestresowana, za to jej nowy mistrz wyluzował.

Po drodze  Shaak Ti mówiła co nieco o niektórych modelach artylerii, broni i stopniach oficerskich. W końcu dotarli do głównej siedziby. Aayla Secura właśnie skończyła plan na wszelki wypadek, gdyby Separatyści rozmyślili się i zaatakowali ponownie. Aayla przywitała się ze swoim nowym ucznem i pokazała plan awaryjny pozostałym Mistrzom Jedi. Shaak stwierdziła, że młodzi będą się nudzić, więc pozwoliła im „zwiedzić” pozostałe części bazy.

**

Ahsoka odsypiała ostatnią noc. Przyśniło jej się piękne miejsce. Jakaś polana, czy coś w tym stylu. Widzi siebie w innym stroju niż dotychczas, nie widzi także miecza, który powinien zwisać przy lewym boku. Są też jakieś wysokie mury zza których wystrzeliwały wysokie wieże. Nic się nie dzieje, do czasu gdy jej miejsce pobytu zmienia się. Jest teraz wewnątrz czegoś, co przypominało jaskinie pełną kamieni szlachetnych. Obraz znowu się zmienia. Teraz znajduje się w Sali tronowej..?

Tak, na pewno. Widzi dwóch Togrutaninów; starszy i młodszy. Kłócą się. Niższy krzyczy coś o nienawiści, gniewie i egoizmie tego drugiego, który usłyszawszy te słowa wymierza mu siarczysty policzek. Ten tylko patrzy mu w oczy, a po chwili wybiega.

Wszystko widziała jak przez mgłę. Krzyki były zagłuszone, a niektóre zakończenia urywane.

Gdy tamten Togrutanin wybiegł trzymając się za policzek, ktoś zakradł się od tyłu i wbił sztylet prosto w serce, a potem szybko ucieka nie oglądając się za siebie.

Serce Tano uspokaja się i przywraca prawidłowy rytm. Budzi się ze spokojem i idzie do łazienki  przemyć twarz. Gdy wraca zauważa medalion, który dostała jakiś czas temu. Dziewczyna uznała go za zaginiony, gdy po tygodniu nie mogła go znaleźć. Wzięła go do ręki i przyjrzała się małej gwiazdce na środku okręgu. Okręciła go i obejrzała z każdej strony. Zapamiętała, zę jego kolor  był srebny, a teraz jest brązowy. Po chwili cisnęła go na szafkę i wyszła.

Szła spokojnie rozmyślając o swoich piętnastych urodzinach. Cieszyła się, ze powoli już nie będzie spostrzegana jako ta, która zalicza się jeszcze do kategorii dzieci. Chociaż w oczach Anakina zmieni się to wtedy, gdy będzie mianowana na Rycerza.

Krążyła korytarzami Świątyni, które świeciły pustkami. Wszyscy są zajęci, wiadomo, Jedi nie są od leniuchowania. Chciała z kimś pogadać, na przykład z Barriss. Nie widziały się już od dwóch tygodni. Myślami byłą tak daleko, że nie zauważyła, jak przechodzi obok biblioteki. Cofnęła się i weszła dalej, zupełnie jak zahipnotyzowana. Usiadła obok komputera i zaczęła szukać informacji o broniach Republiki i Separatystów, no a po chwili zasnęła. Mało miała czasu na spanie?

Obudziła ją  pani Jocasta. (Jak tam to się pisze? :P)

Zdezorientowana chciała chwycić za miecz, ale na szczęście opanowała się.

- Chyba biblioteka to nie jest dobre miejsce do spania.- zaśmiała się bibliotekarka.

- Raczej tak..- odpowiedziała Tano tłumiąc ziewanie.

- Szukasz czegoś konkretnego?

- Nie dziękuję.

- Dobrze, ale na wszelki wypadek wiesz, gdzie będę.-powiedziała miło i odeszła. Ahsoka już miała wychodzić z archiwum, gdy ktoś na nią  wpadł. Wylądowała na czymś miękkim i…żywym.

Gdy otworzyła oczy zobaczyła, że leży na jakimś chłopaku rasy ludzkiej, a wokół niego rozsypały się książki do chemii.

- Eee..sorry.- wymamrotała dziewczyna pomagając wstać poszkodowanemu.

- Spoko, nic się nie stało. Jeszcze pożyję.- Jak zauważyła Togrutanka, chłopak  od razu bił poczuciem humoru. Schyliła się by pozbierać książki, lecz znów nie zauważyła i padawani stuknęli się głowami.

- Ał…sorry.- przeprosiła po raz kolejny.

- Nie no spoko..Ał…- Potem przy większych środkach bezpieczeństwa pozbierali książki.

- Nie wierzę!!- krzyknął radośni chłopak, kiedy byli już wyprostowani. Tano obróciła się za  siebie, ale nic tam nie zauważyła i wróciła do rozmowy z nowym znajomym.

- Coś się stało?

- Nie poznajesz mnie? To ja Iv Roo. ( Sorry, ale głowy nie mam ja do wymyślania imion i nazwisk ;/)

Ahsokę zatkało. Patrzyła na niego jak na wariata, ale po chwili się uśmiechnęła.

- Nie, nie…To musi być jakaś pom…Nie zaraz…To ty?

0 Długo ci to zajęło, ale zajarzyłaś!

- Wow, nie mogę uwierzyć, żę to naprawdę ty!- krzyknęła radośnie i rzuciła mu się na szyję. Jasnowłosy chłopak odwzajemnił uścisk.

- Mała? Jestem prawie wyższa od ciebie!

- Nie pamiętasz, jak nazywaliśmy cię w grupie? Byłaś najniższa i szczerze mówiąc nadal jesteś.- zaśmiał się pokazując swoje śnieżno- białe zęby. Dziewczyna uderzyła lekko przyjaciela i także się uśmiechnęła.

- Za to siła się potroiła…

Dwójka przyjaciół z dawnych lat jeszcze przez długi czas aż Iv nie został wezwany  przez swojego Mistrza do Sali bitewnej. Pożegnali się i każdy udał się w swoją stronę. Po drodze Togrutanka starała przypomnieć sobie coś z lat, kiedy była jeszcze adeptką, ale na próżno, to było tak dawno temu… Uśmiechnięta wróciła do swojego pokoju…

-------------------------------------------------------------

A więc: sorry, że tak długo czekaliście. Mam nadzieję, że podoba Wam się.  Może nowa postać ma zrypane imię, ale to nie moja wina!

Dedykt dla: Kiwi :))

Ps. Odrazu informuję Was, że nie bd dodawać postów tak często ;///.

NMBZT. =))))